Κυσδίτιδα
- Πρόκειται για μια παθολογία που χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη μιας φλεγμονώδους διαδικασίας που επηρεάζει το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης ως αποτέλεσμα των επιδράσεων των βακτηριακών μικροοργανισμών.
Στατιστική κυστίτιδα
- Μία από τις πιο συνηθισμένες ουρολογικές παθολογίες. Λόγω των μυκοφυσιολογικών τους χαρακτηριστικών, οι γυναίκες είναι πολύ πιο προδιάθετες για την εμφάνιση αυτής της φλεγμονής.
Οι βακτηριακοί παράγοντες που εισέρχονται στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης είναι δυνατές σε τρεις τύπους:
Η ανερχόμενη διαδρομή
- μέσω της ουρήθρας (ουρήθρα). Το κύριο καθήκον αυτής της έκδοσης της διείσδυσης των μικροοργανισμών είναι ένα από τα ανατομικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά της γυναικείας ουροποιητικής οδού: μια σύντομη και ευρεία ουρήθρα, η οποία έχει διανεμηθεί στενά με τον πρωκτό και τον κόλπο.
Προς τα κάτω
- από τα νεφρά. Αυτή η επιλογή αναπτύσσεται ως διαδικασία φλεγμονής νεφρού, όπως η χρόνια πυελονεφρίτιδα.
Αιματογόνος διαδρομή
- Η σπανιότερη επιλογή καθορίζεται εάν ο συνδυασμός καθορίζεται αμέσως σύμφωνα με τις μολυσματικές ασθένειες ή εάν προσδιορίζεται μια άλλη πηγή πυώδους μόλυνσης στο θηλυκό σώμα. Υπάρχει επίσης πιθανότητα βακτηριακής μικροχλωράς στην ουροδόχο κύστη λόγω της παρουσίας ανατομικών αναστομώσεων (ενώσεων) μεταξύ των λεμφικών αγγείων των γεννητικών οργάνων και της ουροδόχου κύστης, τα οποία υπόκεινται σε φλεγμονώδεις αλλαγές στα παραπάνω.
Η πιο συνηθισμένη αιτία της φλεγμονώδους διαδικασίας της ουροδόχου κύστης είναι το Ε. Coli (σε 4 από τις 5 περιπτώσεις που σχετίζονται με τις ανατομικές και μορφολογικές ιδιότητες που αναφέρονται παραπάνω και την παρουσία αυτής της μικροχλωρίδας στο έντερο).
Λιγότερο συχνά, το διάφραγμα σχετίζεται με σταφυλοκοκκικά, στρεπτοκοκκικά και εντεροκοκκικά μικροοργανισμούς. Τα gram -αρνητικά ραβδιά προκαλούν φλεγμονή της ουροδόχου κύστης λόγω οργανικών και χειρουργικών επεμβάσεων.
Η συχνότητα εμφάνισης κυστίτιδας σε σχέση με μικροοργανισμούς μανιταριών, οι απλούστεροι και οι ιοί αυξήθηκε πρόσφατα.
Μόνο η εισαγωγή μολυσματικών μικροοργανισμών δεν αρκεί για να αναπτύξει μια πλήρη φλεγμονώδη αντίδραση στην ουροδόχο κύστη, καθώς το σώμα περιέχει μηχανισμούς αντίστασης για την επίδραση της παθογόνου χλωρίδας.
Παράγοντες ανάπτυξης κυστίτιδας
Επομένως, εκτός από τον αιτιολογικό παράγοντα παραγόντων όπως ::
Διαταραχή της αιμοδυναμικής λειτουργίας
(Κυκλοφορία αίματος) των πυελικών οργάνων και ιδιαίτερα της ουροδόχου κύστης.
Διαταραχή της συνάρτησης εξάλειψης της ουροδόχου κύστης
(Στασιμότητα των ούρων).
Αναστολή διαφορετικών ανοσολογικών ενώσεων του σώματος
(Έλλειψη βιταμινών, έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες, άγχος, αυξημένη κόπωση κ. λπ. ).
Παθιασμένα αποτελέσματα βιοχημικών παραγόντων
και τα προϊόντα ανταλλαγής που απελευθερώνονται στα ούρα στη δομή του τοίχου της ουροδόχου κύστης.
Έκθεση σε ακτινολογικές ακτίνες.
Μη -παρακολούθηση με υγιεινή
Εξωτερικά γεννητικά όργανα και τυχαία σεξουαλική επαφή.
Παθολογία του εντέρου του στομάχου
Με την παρουσία στην οποία η μικροχλωρίδα συσσωρεύει και αυξάνει τη δραστηριότητά της, η οποία στη συνέχεια πηγαίνει στην ουροφόρηση.
Τακτικές αλλαγές στον ορμονικό μεταβολισμό
Αυτό οδηγεί στην έλλειψη τόνου της ουρήθρας και δημιουργεί τις καλύτερες συνθήκες μόλυνσης.
Οι πρώτες συμπτωματικές εκδηλώσεις της κυστίτιδας στις γυναίκες
Η κλινική της οξείας κυστίτιδας σε μια γυναίκα χαρακτηρίζεται από ξαφνική εκκίνηση και έντονο σύμπλεγμα συμπτωμάτων
Με:
Η εμφάνιση συχνής ούρησης (Pollakiuria)
που χαρακτηρίζεται από συχνότητα τουλάχιστον κάθε 60 λεπτά και μικρούς όγκους των απελευθερωμένων ούρων. Με την ανάπτυξη συχνών επιτακτικών επιτυχιών, οι ασθενείς δεν μπορούν να ελέγξουν και να διατηρήσουν τα ούρα.
Δυσουρία (τραυματισμός στην ούρηση)
Συνοδεύεται από πόνο στην υπογαστρική περιοχή (στην κάτω κοιλιακή χώρα). Με την ανάπτυξη του βαθμού φλεγμονώδους διαδικασίας στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης, αυτά τα συμπτώματα αναπτύσσονται: όσο περισσότερο αναπτύσσεται, τόσο πιο συχνά η επιθυμία να ουρήσει και στον πιο έντονο πόνο.
Κνησμός στον ουροποιητικό σύστημα
Αναπτύξτε κατά τη διάρκεια της ούρησης. Αναπτύσσεται λόγω της έκθεσης στις βλεννογόνες μεμβράνες των προϊόντων του μεταβολισμού των μικροοργανισμών που προκάλεσαν μολύνσεις φλεγμονώδους ουροδόχου κύστης.
Η εμφάνιση σταγόνων αίματος
Στο τέλος του νόμου των ούρων ·
Την εμφάνιση της θολότητας των ούρων
Λόγω της λήψης μεγάλου αριθμού κυττάρων αίματος (λευκοκύτταρα και ερυθρά αιμοσφαίρια), βακτηριακή μικροχλωρίδα, κύτταρα της επιφάνειας του εσωτερικού τοιχώματος της ουροδόχου κύστης.
Αυτοί οι ασθενείς δεν χαρακτηρίζονται από αλλαγή στη γενική κατάσταση.
Οι δείκτες θερμοκρασίας για τους ασθενείς χαρακτηρίζονται από φυσιολογικούς ή ελαφρώς αυξημένους αριθμούς (χαμηλής βαθμού). Οι επιστήμονες συνδέουν αυτό με το γεγονός ότι η βλεννογόνο μεμβράνη της ουροδόχου κύστης ουσιαστικά δεν απορροφά τα μεταβολικά προϊόντα των μικροοργανισμών, τα οποία, αφού εισέρχονται στο αίμα, οδηγούν συνήθως σε δηλητηρίαση του σώματος και ανάπτυξης χαρακτηριστικών συμπτωμάτων φλεγμονής.
Η σύνδεση των ξαφνικών συμπτωμάτων και της προηγούμενης υποθερμίας του σώματος της γυναίκας που εμφανίστηκε. Φαινόμενα Οξεία φλεγμονή μπορεί μερικές φορές να παρατηρηθεί για 2-3 ημέρες και να εξαφανιστεί ανεξάρτητα από τη θεραπεία.
Τις περισσότερες φορές, αυτή η διαδικασία συνήθως διαρκεί περισσότερο από 6 ημέρες, μερικές φορές έως και 15 ημέρες. Η παρουσία μιας ασθένειας αργότερα απαιτεί το διορισμό της θεραπείας τον διορισμό πρόσθετων μεθόδων εξέτασης προκειμένου να προσδιοριστούν οι ταυτόχρονες παθολογίες του σώματος.
Χαρακτηρισμός του πόνου στη λοίμωξη της ουροδόχου κύστης στις γυναίκες
Παρατηρείται διαφορετική σοβαρότητα του συνδρόμου πόνου σε ασθενείς με οξεία κυστίτιδα:
Στην ελαφρά πορεία της φλεγμονώδους διαδικασίας, οι ασθενείς αισθάνονται ασήμαντες και οδυνηρές στην κάτω κοιλιακή χώρα.
Η μέτρια pollakiuria συνοδεύει τον ευαίσθητο πόνο στο τέλος του νόμου των ούρων. Με την περαιτέρω ανάπτυξη της φλεγμονώδους διαδικασίας, η ένταση του πόνου αυξάνεται. Αυτό το σύνδρομο συνοδεύει έπειτα την αρχή ή την όλη πράξη της ούρησης. Ο πόνος σε τίποτα δεν συνδέεται με τη δράση και αποκτάται σχεδόν σταθερός στη φύση, συνοδεύεται από πολύ οδυνηρή ψηλάφηση μέσω της προβολής της ουροδόχου κύστης.
Σε μια κατάσταση στην οποία αναπτύχθηκε σοβαρή λοίμωξη της ουροδόχου κύστης
Οι ασθενείς πρέπει να ουρούν τουλάχιστον 2-3 φορές την ώρα, η οποία συνοδεύεται από το σύνδρομο σημαντικού πόνου και την εμφάνιση εκφόρτισης αίματος από την ουρήθρα στο τέλος του νόμου. Ο πόνος επιδεινώνει σημαντικά την ποιότητα της ζωής του ασθενούς επειδή δεν εξαφανίζονται καθημερινά.
Η παρουσία κυττάρων αίματος και αίματος στα ούρα με κυστίτιδα (σύνδρομο αιματουρίας)
Εάν αναπτυχθεί μια φλεγμονώδη διαδικασία στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης, επηρεάζει τις περιοχές υφάσματος κοντά στη συρροή του ουρητήρα και της παραγωγής της ουρήθρας. Το ύφασμα γίνεται χαλαρό και αιμορραγία.
Αυτό μπορεί να φανεί μέσω της εμφάνισης μικρο και μακροεματουρίας (ή αίματος) στα ούρα, η οποία συχνά παρατηρείται στο τέλος του νόμου περί ούρησης (τερματική αιματουρία).
Μία από τις βαρύτερες μορφές οξείας κυστίτιδας είναι αιμορραγική. Αυτός ο τύπος φλεγμονής εμφανίζεται με σημαντική διείσδυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων (ερυθρά αιμοσφαίρια) από την κυκλοφορία του αίματος των θρεπτικών αρτηριών στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης.
Αυτή η επιλογή είναι δυνατή με αυξημένη διαπερατότητα των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων (κατάσταση αναιμίας, έλλειψη βιταμινών, ασθένειες στη λειτουργία του συστήματος αίματος) ή βλάβη στους παραπάνω τοίχους με βακτηριακά κύτταρα (κανονικά στρεπτόκοκη χλωρίδα). Τα ερυθρά αιμοσφαίρια που έπεσαν στην βαφή της ουροδόχου κύστης στα ούρα του αίματος.
Όταν εμφανίζεται αιματουρία, ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να διεξάγει προσεκτικά τη διαφορική διάγνωση μεταξύ οξείας κυστίτιδας και περίπλοκης οξείας μορφής - αιμορραγικής κυστίτιδας. Για το σκοπό αυτό, συνταγογραφούνται πρόσθετες μέθοδοι εξέτασης, διευκρινίζεται ο τύπος βλάβης και επιλέγεται το σωστό σχήμα θεραπείας.
Χαρακτηριστικά της οξείας και χρόνιας κυστίτιδας στις γυναίκες
Κυστίτιδα
Εάν συνοψίζετε τις παραπάνω πληροφορίες, μπορείτε να διακρίνετε την ισχυρή έναρξη της νόσου και την παρουσία ενός ορισμένου συμπτώματος συμπτωμάτων για φλεγμονή οξείας διάφραγμα:
Συχνή ούρηση σε μικρές μερίδες,
Σύνδρομο πόνου διαφορετικής φύσης,
Κνησμός που συνδέεται με τα ούρα,
Η εμφάνιση του αίματος πέφτει στο τέλος της πλοκής,
Η αμετάβλητη γενική κατάσταση της γυναίκας.
Σε περίπτωση πραγματικής και έγκαιρης διάγνωσης, η παθολογική κατάσταση θεραπεύεται εντός 6 έως 10 ημερών. Ελλείψει βελτιώσεων ανάλογα με την 15η ημέρα της πορείας της νόσου, αξίζει να σκεφτούμε τη χρονολόγηση των φλεγμονωδών αλλαγών.
Εκτός από αιμορραγικά, υπάρχουν δύο άλλες μορφές περίπλοκης πορείας οξείας κυστίτιδας:
Γαγγραινώδης.
Το σχήμα της συμμορίας σπάνια βρίσκεται και εμφανίζεται λόγω μιας εξασθενημένης παροχής αίματος ή της καινοτομίας της ουροδόχου κύστης. Κλινικά, μια τέτοια ακμή εκδηλώνεται σε δυσκολίες που συνοδεύονται από πόνο, υψηλή θερμοκρασία σώματος, πόνο στην ιερή περιοχή. Η διαδικασία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την ανάπτυξη εντυπωσιακών επιπλοκών όπως η περιτονίτιδα και απαιτεί τη γρήγορη χρήση των μέτρων θεραπείας.
Φλεγματικό.
Το φλεγματικό σχήμα φαίνεται με σημαντική δηλητηρίαση του σώματος, υψηλή θερμοκρασία σώματος και συνοδεύεται από την απελευθέρωση μιας μικρής ποσότητας ούρων (ολιγουρία). Τα ούρα με ένα τόσο περίπλοκο ρεύμα λαμβάνουν μια τεμπέλης μυρωδιά, έναν λασπώδη χαρακτήρα, νιφάδες ινωδών, αιμοδοσίας.
Η διάρκεια της πορείας παθολογίας σε περίπτωση ανάπτυξης περίπλοκων μορφών αυξάνεται σημαντικά.
Υπάρχει μια άλλη μορφή κυστίτιδας - διάμεσος.
Χαρακτηρίζεται από φλεγμονή όλων των μεμβρανών της ουροδόχου κύστης. Η κλινική κυριαρχείται από μια απότομα ταχεία ούρηση, η οποία φθάνει μέχρι 180 φορές την ημέρα, ενεργά παράπονα για έντονο πόνο στην περιοχή του υπογασττ κατά την πλήρωση της ουροδόχου κύστης και της παλινδρόμησης μετά τον νόμο των ούρων. Η ικανότητα της ουροδόχου κύστης μειώνεται σημαντικά, με τα συμπτώματα που αναφέρονται παραπάνω.
Χρόνια κυστίτιδα
Σε αντίθεση με την οξεία, η χρόνια κυστίτιδα σπάνια εμφανίζεται ως πρωτογενής παθολογία και στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί δευτερεύουσα επιπλοκή της πορείας των υφιστάμενων παθολογιών της ουροδόχου κύστης, των νεφρών, της ουρήθρας.
Λόγω αυτού του γεγονότος, είναι απαραίτητο να εξεταστεί προσεκτικά το σώμα για την παρουσία των παραπάνω παθολογικών αλλαγών και να αποκλειστεί ή να επιβεβαιωθεί η συγκεκριμένη προέλευση των μικροοργανισμών - το ραβδί φυματίωσης, η εισβολή των τριχομονών.
Κλινικά, η χρονική περίοδος ανθοφορίας εκδηλώνεται είτε με συνεχή πορεία με μέτριες διαφορές στα συμπτώματα και την κλινική ανάλυση των ούρων είτε με τη μορφή επαναλαμβανόμενης παθολογίας με περιόδους επιδείνωσης (παρόμοια με την κλινική της οξείας κυστίτιδας) και την πλήρη παλινδρόμηση (χωρίς εκδηλώσεις της παθολογικής διαδικασίας).
Έτσι, οι αντικειμενικές εκδηλώσεις της χρόνιας κυστίτιδας αντιστοιχούν στην οξεία διαδικασία. Συσχετίζονται με τις κοινές προστατευτικές ιδιότητες του σώματος, την αιτιολογία ενός βακτηριακού παράγοντα που προκάλεσε μολυσματική διαδικασία και τη σοβαρότητα της φλεγμονής. Ο πόνος, η συχνή ούρηση, η κνησμό, η παρουσία του αίματος και η παραποίηση των ούρων είναι λιγότερο έντονες με συνεχή πορεία και αντιστοιχούν στην οξεία διαδικασία με την υποτροπιάζουσα πορεία της χρόνιας κυστίτιδας.
Λόγω της βλάβης της φλεγμονώδους αντίδρασης της βλεννογόνου μεμβράνης, το οίδημα όλων των στρωμάτων του ουρανού τοιχώματος και η αύξηση των ενδοπαθμολογικών πίεσης παρήγαγαν όλες τις συνθήκες για τον σχηματισμό της κυσταματικής παλινδρόμησης μνημείων, δηλ.
Ο γιατρός-ουρολόγος εμπλέκεται στην ανασκόπηση της διάγνωσης και του σκοπού της θεραπείας κατά της κυστίτιδας.
Προκειμένου να διαγνωστεί σωστά η φλεγμονώδης παθολογία, είναι απαραίτητο να διορθωθεί με σαφήνεια τα συμπτώματα του ασθενούς και η ιστορία του (που προηγήθηκε της ανάπτυξης της παθολογίας).
Οι κλινικές εκδηλώσεις είναι πολύ συγκεκριμένες και μπορούν να επισημάνουν αμέσως την παρουσία αυτής της ασθένειας. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί προσεκτικά η διαφορική διάγνωση μεταξύ όλων των τύπων κυστίτιδας και άλλων παθολογιών της ουροδόχου κύστης και των ασθενειών των κοιλιακών οργάνων.
Από την αναισθητοποίηση, τα δεδομένα σχετικά με τα φορτία και τις επιρροές των χαμηλών θερμοκρασιών, των αλλοιώσεων και άλλων αλλοιώσεων που εντοπίζονται στα πυελικά όργανα και το γονιδιώδη σύστημα θα είναι χρήσιμα.
Μετά την αποσαφήνιση των συμπτωμάτων και της αναμμάνεσης, η κλινική (γενική) ανάλυση ούρων μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο της διάγνωσης - ανιχνεύονται αυξημένες τιμές λευκών και ερυθρών αιμοσφαιρίων (λευκοκύτταρα ή ερυθρά αιμοσφαίρια).
Προκειμένου να προσδιοριστεί ο τύπος του βακτηριακού μικροοργανισμού που προκάλεσε τη φλεγμονώδη διαδικασία, τα ούρα είδαν ειδικά θρεπτικά μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για να επιλέξουν την πιο αποτελεσματική αντιβακτηριακή ιατρική.
Πριν από τα ούρα των ούρων για τη βακτηριολογική εξέταση, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν ποιοτικά η περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων με αντισηπτικό διάλυμα. Η εφαρμογή της κυστεοσκόπησης παρουσία μιας οξείας φλεγμονώδους αντίδρασης αντενδείκνυται.
Η κυστεοσκόπηση κατά τη διάρκεια της ύφεσης βοηθά στη διάγνωση μιας σύνθεσης χρόνιου ανοίγματος μαζί με τη συλλογή συμπτωμάτων και δεδομένων σχετικά με την αναάμηση. Αυτό καθορίζει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά μιας φλεγμονώδους νόσου. Με αυτόν τον χειρισμό είναι δυνατόν να ληφθεί μεμβράνες βλεννογόνου βλεννογόνου βιοψίας. Προκειμένου να εντοπιστεί η χρόνια λοίμωξη της ουροδόχου κύστης, συνιστάται επίσης μια μελέτη δέσμης X με αντίθεση.
