Πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς, που επιδεινώνεται από την ούρηση, συχνή επιθυμία για ούρηση, αίμα στα ούρα και το ασυνήθιστο χρώμα τους - όλα αυτά τα σημάδια, φυσικά, ανησυχούν κάθε άτομο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πίσω από αυτές τις εκδηλώσεις βρίσκεται μια τόσο δυσάρεστη ασθένεια όπως η κυστίτιδα.
Τι είναι η κυστίτιδα;
Η κυστίτιδα είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία στην επένδυση της ουροδόχου κύστης. Συχνότερα εμφανίζεται λόγω βακτηριακής λοίμωξης. Παρά την ευνοϊκή πρόγνωση στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος μπορεί να πάρει σοβαρή πορεία, που συνήθως συνοδεύεται από επώδυνα συμπτώματα.
Ποιος επηρεάζεται;
Μελέτες έχουν δείξει ότι το 50% των γυναικών είχαν κυστίτιδα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Ωστόσο, το γεγονός ότι αυτή η ασθένεια προσβάλλει συνήθως γυναίκες δεν σημαίνει ότι οι άνδρες έχουν ανοσία σε αυτήν. Η ασθένεια μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών.
κυστίτιδα σε ενήλικες
Η ασθένεια είναι πολύ πιο συχνή στις γυναίκες. Αυτό οφείλεται στα φυσιολογικά χαρακτηριστικά της δομής του γυναικείου σώματος. Τα πιο σημαντικά είναι η κοντύτερη και ευρύτερη ουρήθρα και το γεγονός ότι το άνοιγμα της ουρήθρας στις γυναίκες είναι πιο κοντά στον πρωκτό, γεγονός που διευκολύνει τη διέλευση των εντερικών βακτηρίων από τα κόπρανα στην ουρήθρα.
Η κλινική εικόνα της κυστίτιδας διαφέρει επίσης σε γυναίκες και άνδρες. Στη νόσο στους άνδρες, η συχνοουρία είναι χαρακτηριστική. Επιπλέον, η οξεία κυστίτιδα στο ισχυρότερο φύλο συνοδεύεται από πόνο που επεκτείνεται και στα εξωτερικά γεννητικά όργανα, πυρετώδη υπερθέρμανση και γενικά συμπτώματα μέθης. Ταυτόχρονα, οι άνδρες υποφέρουν από χρόνια κυστίτιδα πολύ πιο συχνά από τις γυναίκες, η οποία δεν συνοδεύεται από έντονα συμπτώματα.
Παιδική κυστίτιδα
Η νόσος εμφανίζεται σχεδόν εξίσου σε αγόρια και κορίτσια, αλλά είναι πιο συχνή στα κορίτσια μεταξύ 4 και 12 ετών.
Οι πιο κοινές αιτίες λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης στα παιδιά περιλαμβάνουν:
- ανατομικές παθολογίες και ανωμαλίες στη δομή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, για παράδειγμα, στένωση της ακροποσθίας στα αγόρια.
- παθολογία της δομής των εσωτερικών οργάνων του ουρογεννητικού συστήματος.
- ανεπαρκής υγιεινή των γεννητικών οργάνων στα βρέφη - μη έγκαιρη αντικατάσταση πάνας.
- beriberi και άλλες καταστάσεις και ασθένειες που προκαλούν απότομη μείωση της ανοσίας.
- υποθερμία?
- φαρμακευτική θεραπεία με τη χρήση ορισμένων ομάδων φαρμάκων, ιδιαίτερα σουλφοναμιδίων.
- γενετική προδιάθεση.
Η πρωτογενής διάγνωση στα μικρά παιδιά είναι δύσκολη λόγω της έλλειψης ομιλίας και της δυσκολίας στον έλεγχο της συχνουρίας. Μεταξύ των σημείων της κυστίτιδας, μπορεί κανείς να σημειώσει το σκουρόχρωμο των ούρων, την παρουσία ιζημάτων και την ακούσια ούρηση κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Σε περίπτωση ασθενειών σε παιδιά ηλικίας κάτω του ενός έτους, η θεραπεία πραγματοποιείται σε νοσοκομείο. Το θεραπευτικό σχήμα στην παιδική ηλικία χτίζεται λαμβάνοντας υπόψη την ευαισθησία του σώματος στα φάρμακα, συνιστάται η αποφυγή της αντιβιοτικής θεραπείας εάν είναι δυνατόν.
σημάδια μόλυνσης της ουροδόχου κύστης
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν εμφανίζεται κυστίτιδα, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- συχνή, έντονη επιθυμία για ούρηση με λίγη παροχή υγρών.
- κάψιμο στην ουρήθρα κατά την ούρηση.
- Ενόχληση, πόνος στη λεκάνη, ηβική, κάτω κοιλιακή χώρα, γεννητικά όργανα (στους άνδρες).
- υποπυρετική ή εμπύρετη υπερθερμία (ανάλογα με το πόσο οξεία είναι η νόσος), γενική κακουχία, σημεία δηλητηρίασης του σώματος.
Επίσης, ανάμεσα στα σημάδια της κυστίτιδας είναι ένα φαινόμενο όπως η αλλαγή στο χρώμα των ούρων. Το υγρό σκουραίνει, η θολότητα, η παρουσία ιζήματος, σβώλοι πύου μπορούν να ανιχνευθούν οπτικά σε αυτό. Στο σοβαρό στάδιο, παρατηρείται αιματουρία, παρουσία αίματος στα ούρα.
Μερικές φορές η παθολογική διαδικασία περνά στα νεφρά. Σε αυτή την περίπτωση, οι εκδηλώσεις συμπτωμάτων φλεγμονής των νεφρών είναι χαρακτηριστικές: πόνος στη μέση, υψηλός πυρετός, ναυτία, έμετος.
Ταξινόμηση της κυστίτιδας
Ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, η νόσος χωρίζεται σε χρόνια και οξεία κυστίτιδα. Η χρόνια μορφή κυστίτιδας μπορεί να είναι ασυμπτωματική, ωστόσο, με αυτή τη μορφή, παρατηρούνται περιοδικά περίοδοι έξαρσης. Η οξεία κυστίτιδα αναπτύσσεται συνήθως όταν η λοίμωξη εισέλθει για πρώτη φορά στο ουροποιητικό σύστημα.
Οξεία κυστίτιδα
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης της φύσης και του βαθμού βλάβης στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης, ταξινομούνται διάφορες μορφές κυστίτιδας. Οι πιο συχνές είναι οι καταρροϊκές, οι αιμορραγικές και οι ελκώδεις μορφές.
Η οξεία κυστίτιδα είναι πιο συχνή στην καταρροϊκή μορφή, στην οποία προσβάλλονται τα ανώτερα στρώματα του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης, προκαλώντας οίδημα και υπερθερμία. Το πρώτο στάδιο αυτής της μορφής είναι ορώδες, το δεύτερο, που αναπτύσσεται με ταχεία μολυσματική βλάβη ή χωρίς θεραπεία, είναι πυώδες, που χαρακτηρίζεται από αυξημένη φλεγμονή της βλεννογόνου μεμβράνης και παρουσία πυωδών εγκλεισμάτων στα ούρα.
Με την αιμορραγική οξεία κυστίτιδα, παρατηρείται η διαδικασία διείσδυσης αίματος στα ούρα. Αυτή η μορφή εμφανίζεται λόγω της εξάπλωσης της φλεγμονώδους διαδικασίας στην περιοχή των αιμοφόρων αγγείων.
Σημάδια ελκώδους κυστίτιδας είναι η εξέλκωση των μεμβρανών της ουροδόχου κύστης, η διείσδυση φλεγμονής στον μυϊκό ιστό του οργάνου και η νέκρωση τους.
Συμπτώματα οξείας κυστίτιδας
Με την οξεία κυστίτιδα, ο πόνος, το κάψιμο και οι κράμπες κατά την ούρηση αποκτούν έντονο χαρακτήρα.
Η γενική κατάσταση του ασθενούς δεν είναι ικανοποιητική: συμπτώματα δηλητηρίασης του σώματος παρατηρούνται σε φόντο αύξησης της θερμοκρασίας του σώματος (πονοκέφαλος, ναυτία, έμετος, μυϊκός πόνος, αδυναμία).
Στα εκκρινόμενα ούρα, είναι αισθητά πυώδη εγκλείσματα, με αιμορραγική μορφή, η παρουσία αίματος καθορίζεται οπτικά από μια αλλαγή στο χρώμα: από ροζ απόχρωση σε μπορντό-καφέ.
Χρόνια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης
Ένας κοινός λόγος για την ανάπτυξη της χρόνιας μορφής είναι η ατελής πορεία της θεραπείας της οξείας κυστίτιδας. Εάν ο ασθενής σταματήσει να παίρνει το φάρμακο αφού περάσουν τα σοβαρά συμπτώματα, το σώμα όχι μόνο διατηρεί τον μολυσματικό παράγοντα, αλλά αναπτύσσει επίσης αντίσταση στο αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται και ο βλεννογόνος της ουροδόχου κύστης δεν επιστρέφει στην αρχική του κατάσταση.
Μια τέτοια αμέλεια οδηγεί στην ανάπτυξη μιας χρόνιας, δύσκολα θεραπεύσιμης μορφής κυστίτιδας. Οι παροξύνσεις της χρόνιας κυστίτιδας συμβαίνουν στο πλαίσιο μικρών προκλητικών παραγόντων, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση των συμπτωμάτων μιας δυσάρεστης ασθένειας. Προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες συνέπειες και να θεραπευθεί η κυστίτιδα, κατά τη διάγνωση της οξείας κυστίτιδας, είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η πορεία της αντιβιοτικής θεραπείας μέχρι να παρατηρηθούν κλινικά σημάδια ανάκαμψης, ανεξάρτητα από το αν εμφανιστούν δυσάρεστα συμπτώματα.
Η δεύτερη πιο κοινή αιτία ανάπτυξης μιας φλεγμονώδους διαδικασίας στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης είναι η παρουσία αδιάγνωστων ή μη θεραπευμένων ασθενειών του ουρογεννητικού συστήματος. Η αιδοιοκολπίτιδα, η ουρηθρίτιδα, η πυελονεφρίτιδα, οι λοιμώξεις των οργάνων του αναπαραγωγικού και του ουροποιητικού συστήματος, τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα αποτελούν πρόσφορο έδαφος για παθογόνους μικροοργανισμούς που εμπλέκουν τα γύρω όργανα και ιστούς στη φλεγμονώδη διαδικασία.
Ανοσολογικές διαταραχές και ελλείψεις, παθολογίες της δομής των γεννητικών οργάνων, λόγω παραβίασης της εκροής ούρων ή μείωσης της αντίστασης του σώματος μπορούν επίσης να προκαλέσουν την ανάπτυξη μιας χρόνιας μορφής κυστίτιδας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ειδικοί διαγιγνώσκουν τη διάμεση μορφή, η οποία αυτή τη στιγμή έχει μια ανεξήγητη αιτιολογία.
Συμπτώματα χρόνιας κυστίτιδας
Στη χρόνια μορφή, η κλινική εικόνα της νόσου μπορεί να χαρακτηριστεί από την απουσία συμπτωμάτων (συχνότερα στους άνδρες) και εμφανίζεται μόνο κατά τη διάρκεια εργαστηριακών εξετάσεων και ενόργανης εξέτασης του ασθενούς.
Υπάρχει μια χρόνια μορφή της νόσου με συχνά επεισόδια οξείας κυστίτιδας (από 2 φορές το χρόνο), με σπάνιες (1 ή λιγότερες παροξύνσεις το χρόνο) και στάδιο ύφεσης.
Η διάμεση μορφή χαρακτηρίζεται από την αστάθεια της εναλλαγής παροξύνσεων και υφέσεων, το απρόβλεπτο της πορείας, την αντίδραση του σώματος.
Τα γενικά συμπτώματα της χρόνιας μορφής δεν εκφράζονται εκτός περιόδων έξαρσης, όταν η κλινική εικόνα αντιστοιχεί στα οξέα στάδια της κυστίτιδας.
Λόγοι για την ανάπτυξη κυστίτιδας
Καταλάβαμε λοιπόν πώς εκδηλώνεται η κυστίτιδα. Τι προκαλεί όμως αυτή την ασθένεια; Η πιο κοινή αιτία μόλυνσης της ουροδόχου κύστης είναι μια λοίμωξη. Τα παθογόνα μπορεί να είναι βακτήρια, σπανιότερα ιοί ή άλλοι μικροοργανισμοί. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις μη λοιμώδους φλεγμονής. Σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια, όλες οι περιπτώσεις χωρίζονται σε δύο κύριες ομάδες.
Οδοί μόλυνσης με βακτηριακή κυστίτιδα
Όταν ένα άτομο αναπτύσσει βακτηριακή κυστίτιδα, τα αίτια βρίσκονται πάντα στη μόλυνση των μεμβρανών της ουροδόχου κύστης. Αυτή η περίσταση είναι η πιο κοινή αιτία κυστίτιδας. Οι πιο συνηθισμένοι λοιμογόνοι παράγοντες που προκαλούν φλεγμονή στην ουροδόχο κύστη είναι το E. coli (Escherichia coli, E. coli), οι σταφυλόκοκκοι (Staphylococcus) και η ομάδα των στρεπτόκοκκων (Streptococcus).
Μεταξύ άλλων παθογόνων της βακτηριακής μορφής υπάρχουν:
- Klebsiella (Klebsiella);
- πρωτέας (Proteus);
- Βάκιλος Koch, Mycobacterium tuberculosis (Mycobacterium tuberculosis);
- χλωμό τρεπόνεμα (Treponema pallidum);
- γονόκοκκος (Neisseria gonorrhoeae);
- Trichomonas vaginalis (Trichomonas vaginalis);
- Μυκόπλασμα (μυκόπλασμα) κ. λπ.
Η ανάπτυξη μιας φλεγμονώδους διαδικασίας βακτηριακής αιτιολογίας συμβαίνει στο πλαίσιο της παρουσίας κατάλληλων συνθηκών για την αναπαραγωγή μικροοργανισμών, στις οποίες η τοπική ανοσία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον αριθμό ή τον ρυθμό ανάπτυξης μιας βακτηριακής αποικίας. Αυτό συμβαίνει με μείωση των προστατευτικών δυνάμεων (για παράδειγμα, με υποθερμία του σώματος) ή με αυξημένο αριθμό μολυσματικών παραγόντων, την εισαγωγή ποικιλιών που παραβιάζουν την τοπική χλωρίδα (με συχνή σεξουαλική επαφή, αλλαγή συντρόφου, κακή υγιεινή, καθετηριασμός του ουροποιητικού συστήματος, κ. λπ. ). Σε τέτοιες περιπτώσεις, η μόλυνση θεωρείται ανιούσα και εισέρχεται στην ουροδόχο κύστη μέσω της ουρήθρας.
Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα φλεγμονωδών διεργασιών στις μεμβράνες, καθώς η αυξημένη ποσότητα σακχάρου στα ούρα δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την αναπαραγωγή των περισσότερων παθογόνων οργανισμών.
Αλλά η βακτηριακή μορφή μπορεί να έχει και φθίνοντα χαρακτήρα, έτσι ώστε με μολυσματικές διεργασίες στα νεφρά, τα βακτήρια να μπορούν να κατεβούν μέσω των ουρητηρών στην ουροδόχο κύστη.
Η διείσδυση βακτηρίων στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης είναι επίσης δυνατή από τις εστίες φλεγμονής στους λεμφαδένες. Η αιματογενής οδός μόλυνσης εγκαθιδρύεται όταν το παθογόνο εισέρχεται στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης μέσω του αίματος, κάτι που συμβαίνει με σηπτικές διεργασίες στο σώμα.
Ιογενής μορφή της νόσου
Η ιογενής μορφή είναι συνέπεια της μείωσης της γενικής ανοσίας. Η βλάβη στις μεμβράνες της ουροδόχου κύστης μπορεί να συμβεί στο πλαίσιο μιας τρέχουσας ασθένειας ιογενούς αιτιολογίας ή να προκληθεί από λανθάνοντες ιούς που βρίσκονταν στο σώμα σε ανενεργό στάδιο.
Ιογενείς ασθένειες όπως η γρίπη, η παραγρίπη, ο έρπης, ο αδενοϊός, η μόλυνση από κυτταρομεγαλοϊό συχνά προκαλούν κυστίτιδα. Η οξεία ιογενής κυστίτιδα χαρακτηρίζεται από την παρουσία αίματος στα ούρα. Υπό την επίδραση ιών, υπάρχει επίσης μια αλλαγή στην παροχή αίματος στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης. Με κυστίτιδα ιογενούς αιτιολογίας, συχνά αναπτύσσεται μια δευτερογενής βακτηριακή μορφή λόγω εξασθένησης της τοπικής ανοσίας.
σχήμα μανιταριού
Η πιο κοινή αιτία αυτής της μορφής είναι ο μύκητας Candida. Τις περισσότερες φορές, η διαδικασία της μόλυνσης είναι ανοδική, ο μύκητας διεισδύει μέσω της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί μια φθίνουσα μορφή: με στοματική καντιντίαση, η λοίμωξη εισέρχεται στο γαστρεντερικό σύστημα και στο ουροποιητικό σύστημα, καθώς και όταν χρησιμοποιείται μολυσμένος καθετήρας - μία άμεση μόλυνση.
παρασιτική μορφή
Η παρασιτική μορφή είναι σπάνια γιατί ο αιτιολογικός της παράγοντας, το Schistosoma hematobium, δεν βρίσκεται παντού. Η μόλυνση εμφανίζεται όταν κολυμπώντας σε τροπικές δεξαμενές μολυσμένες με αυτόν τον τύπο τρεματώδη, αναπτύσσεται σχιστοσωμίαση, η οποία μπορεί να εξαπλωθεί στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης.
Μη μολυσματικές μορφές της νόσου
Όχι σε όλες τις περιπτώσεις η παθολογία προκαλείται από κάποιο είδος μόλυνσης. Η μη λοιμώδης κυστίτιδα δεν είναι συνήθως λιγότερο σοβαρή από τη λοιμώδη και έχει τα δικά της χαρακτηριστικά θεραπείας. Η πιο συχνή μη λοιμώδης κυστίτιδα είναι η επαγόμενη από φάρμακα, η αλλεργική και η διάμεση κυστίτιδα.
Φαρμακευτική μορφή
Η μορφή του φαρμάκου εμφανίζεται μετά τη θεραπεία ορισμένων άλλων ασθενειών με ορισμένους τύπους φαρμάκων που έχουν ερεθιστική επίδραση στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης. Αυτό μπορεί να είναι κυτταροστατικά, ορισμένες ομάδες αντιβιοτικών, σουλφοναμίδες.
αλλεργική μορφή
Οι αλλεργικές αντιδράσεις μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο τους εξωτερικούς βλεννογόνους και το δέρμα, αλλά και πολλά εσωτερικά όργανα, όπως την ουροδόχο κύστη. Η αλλεργική μορφή αναπτύσσεται λόγω της αντίδρασης του οργανισμού στα διεισδυμένα αλλεργιογόνα. Ως αποτέλεσμα, στο εσωτερικό τοίχωμα της κύστης μπορούν να σχηματιστούν ηωσινόφιλα διηθήματα, τα οποία εκδηλώνονται με την εμφάνιση συμπτωμάτων αλλεργικής κυστίτιδας.
Διάμεση κυστίτιδα
Η παθογένεια αυτής της μορφής δεν έχει εντοπιστεί, υπάρχουν εικασίες για την επίδραση αυτοάνοσων, νευρογενών παραγόντων, νευροπάθειες, φλεγμονώδεις διεργασίες σε άλλα όργανα, μεταβολικές διαταραχές του μονοξειδίου του αζώτου κ. λπ. Σε αυτή τη μορφή, τα συμπτώματα της κυστίτιδας δεν συνοδεύονται από μια φλεγμονώδης διαδικασία στις μεμβράνες, η οποία περιπλέκει τη διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου.
Άλλες μη μολυσματικές μορφές
Άλλες μη μολυσματικές μορφές περιλαμβάνουν:
- Ακτινοβολία,
- χημική ουσία,
- τραυματικός,
- Θερμικός.
Η μορφή δέσμης μπορεί να προκληθεί από ακτινοβολία της πυελικής περιοχής, κυρίως στη θεραπεία του καρκίνου. Η χημική μορφή είναι ένα έγκαυμα φουσκάλας όταν εισχωρούν διαβρωτικές ουσίες στην κοιλότητά του.
Η τραυματική μορφή εμφανίζεται μετά από τραύμα στα όργανα του ουρογεννητικού συστήματος. Όταν η χειρουργική επέμβαση οδηγεί σε αυτή τη μορφή, ονομάζεται μετεγχειρητική μορφή κυστίτιδας. Η θερμική μορφή εμφανίζεται λόγω παρατεταμένης έκθεσης σε υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες στην περιοχή της πυέλου.
διάγνωση
Εάν υποψιάζεστε μια ασθένεια, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ουρολόγο. Η διάγνωση γίνεται με τη συλλογή αναμνήσεων, κλινικής εικόνας, εργαστηριακών εξετάσεων αίματος και ούρων του ασθενούς. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέθοδοι ενόργανης έρευνας: υπερηχογράφημα, κυστεοσκόπηση, ενδοσκόπηση.
θεραπεία της κυστίτιδας
Τι να κάνετε εάν έχετε μόλυνση της ουροδόχου κύστης; Όπως κάθε άλλη ασθένεια, χρειάζεται θεραπεία. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η αποτελεσματική θεραπεία είναι αδύνατη χωρίς ακριβή διάγνωση της αιτίας της κυστίτιδας.
Είναι γνωστό ότι με την κυστίτιδα, η φαρμακευτική θεραπεία είναι η κύρια μέθοδος θεραπείας. Στο πλαίσιο του, ο ασθενής συνταγογραφείται αποτελεσματικά φάρμακα, ο τύπος των οποίων εξαρτάται από τη φύση της νόσου. Με ένα βακτηριακό παθογόνο, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά, με μυκητιασική διαδικασία - μυκητοκτόνα, με αλλεργική διαδικασία - αντιισταμινικά. Επίσης, με οξεία κυστίτιδα, συνταγογραφούνται αντισπασμωδικά, αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Εάν είναι απαραίτητο, πραγματοποιείται πρόσθετη θεραπεία για τη βελτίωση της ανοσολογικής κατάστασης. Τα φυτικά συμπληρώματα έχουν επίσης δείξει υψηλή αποτελεσματικότητα στη χρόνια κυστίτιδα. Οι λαϊκές θεραπείες και τα αφεψήματα βοτάνων με αντιφλεγμονώδη και αντιβακτηριακά αποτελέσματα είναι επίσης δημοφιλή.
Μέρος της θεραπείας για την κυστίτιδα είναι μια δίαιτα που περιορίζει τα τρόφιμα που ερεθίζουν την επένδυση της ουροδόχου κύστης (πικάντικα, αλμυρά, τουρσί, καπνιστά). Ένα άφθονο ζεστό ρόφημα συνταγογραφείται: ποτά φρούτων, αφεψήματα από βότανα, κομπόστες.
Για τη θεραπεία της χρόνιας κυστίτιδας, συνιστάται η συμμετοχή φυσιοθεραπευτικών μεθόδων: μαγνητοφόρηση, ηλεκτροφόρηση, επαγωγή και υπερθερμία, θεραπεία EHF, θεραπεία με υπερήχους, θεραπεία με λέιζερ.
Με την οξεία κυστίτιδα, είναι σημαντικό να μην περιοριστεί η πορεία της αντιβιοτικής θεραπείας στη στιγμή που εξαφανίζονται τα σημάδια της νόσου. Η ανεπεξέργαστη οξεία κυστίτιδα με υψηλή συχνότητα μετατρέπεται σε χρόνια μορφή, η οποία εκδηλώνεται με συχνές υποτροπές και απειλεί τη γενική υγεία του ατόμου.