
Η κυστίτιδα είναι μία από τις πιο συνηθισμένες ασθένειες του γεννητικού συστήματος. Κατά τη διάρκεια της παθολογικής διαδικασίας, για έναν ή άλλο λόγο (μολυσματικοί παράγοντες, χημικοί και τραυματικοί τραυματισμοί), συμβαίνει φλεγμονή του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης.
Η κυστίτιδα θεωρείται τυπικά θηλυκή ασθένεια. Σύμφωνα με τα ιατρικά στατιστικά στοιχεία, το 80% όλων των περιπτώσεων κυστίτιδας είναι γυναίκες. Αυτό είναι κατανοητό από ανατομική άποψη: οι ουροποιητικές περιοχές των γυναικών είναι πολύ μικρότερες από τις άνδρες, πράγμα που σημαίνει ότι τα παθογόνα (συνήθως τα παθογόνα της κυστίτιδας) αντιμετωπίζουν λιγότερη αντίσταση και φτάνουν στην ουροδόχο κύστη πιο γρήγορα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι γυναίκες πρέπει να αδειάζουν συχνότερα την ουροδόχο κύστη και αν διατηρούν τα ούρα τους, ο κίνδυνος κυστίτιδας αυξάνεται σημαντικά.
Η κυστίτιδα επηρεάζει όχι μόνο τη βλεννογόνο μεμβράνη της ουροδόχου κύστης. Γενικά, είναι μια αρκετά περίπλοκη ασθένεια που φέρνει μαζί του πολλές επιπλοκές και δυσκολίες.
Τα συμπτώματα, οι στρατηγικές διάγνωσης και θεραπείας εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες:
- Τη φύση της παθολογικής διαδικασίας ·
- εντοπισμός της φλεγμονής ·
- Ένας τύπος παθογόνου.
Η κυστίτιδα χωρίζεται σε τύπους σύμφωνα με διάφορα κριτήρια:
- Με βάση τον τύπο παθογόνου: βακτηριακή κυστίτιδα (χλαμύδια, ουρελαπλασία, γονόρροια, άλλα παθογόνα των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών, καθώς και σταφυλόκοκκοι, στρεπτόκοκκους, Ε. Coli και άλλα) και μη βακτηριακή κυστίτιδα (τοξικά, που προκαλούνται από φάρμακα, αλλεργίες).
- Ανάλογα με τη φύση της πορείας της νόσου: οξεία κυστίτιδα (που εμφανίζεται στην οξεία φάση με την εκδήλωση τυπικών συμπτωμάτων) και χρόνια (που εμφανίζεται σε λανθάνουσα μορφή ή επαναλαμβανόμενη).
- Ανάλογα με την παρουσία και τον τύπο οργανικών (μορφολογικών) μεταβολών στο όργανο: ελκώδη, καταρροές, κυστική.
- Με βάση τον εντοπισμό της παθολογικής διαδικασίας: κυστίτιδα του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης, επηρεάζοντας το στρώμα υποβλεννογόνου, επηρεάζοντας το μυϊκό στρώμα.
Συμπτώματα κυστίτιδας σε γυναίκες
Πόνος από κυστίτιδα
Ο τύπος και η ένταση του πόνου και της δυσφορίας που σχετίζονται με μια λοίμωξη της ουροδόχου κύστης είναι καθαρά ατομικά και εξαρτώνται από το όριο του πόνου και τον βαθμό βλάβης στις ίδιες τις δομές της ουροδόχου κύστης.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι με την κυστίτιδα ο πόνος εντοπίζεται μόνο στην περιοχή της ουροδόχου κύστης. Αυτό δεν είναι απολύτως αληθές. Συχνά ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί (περιπλάνηση) στη φύση. Ο πόνος μιας κυστίτιδας ταξιδεύει στην οσφυϊκή σπονδυλική στήλη και οι ασθενείς αισθάνονται σαν να πονάει η πλάτη τους. Το σύνδρομο πόνου μπορεί επίσης να εντοπιστεί στην περιοχή Coccyx.
Ο πόνος συχνά συνοδεύεται από γενικά συμπτώματα δηλητηρίασης του σώματος: πονοκεφάλους ποικίλης έντασης (εντοπισμένη στο μέτωπο), αδυναμία και κόπωση, υπερθερμία (αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος) έως 37,5 - 38 μοίρες. Ο πόνος και τα σημάδια της δηλητηρίασης θεωρούνται ένα μόνο σύμπτωμα της παθολογίας και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, αν και η υπερθερμία μπορεί να μην υπάρχει εάν η ασυλία αποδυναμωθεί.
Κυστίτιδα με αίμα σε γυναίκες
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γυναίκες με κυστίτιδα μπορεί να παρατηρήσουν ότι τα ούρα έχουν ανοιχτό ροζ ή έντονη κόκκινη απόχρωση. Μπορεί να υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό: είτε είναι οξεία κυστίτιδα είτε η πολύ πιο σοβαρή μορφή της - αιμορραγική κυστίτιδα. Είναι σχετικά εύκολο να τα διακρίνουμε. Στην οξεία κυστίτιδα, τα ούρα παίρνουν ένα κοκκινωπό χρώμα στο τέλος της ούρησης. Στην περίπτωση περίπλοκης λοίμωξης της ουροδόχου κύστης, τα ούρα είναι κόκκινα καθ 'όλη τη διάρκεια της πράξης και παραμένουν το ίδιο χρώμα κατά τη διάρκεια όλων των επόμενων εκδρομών στην τουαλέτα.
Οι αιτίες μιας λοίμωξης της ουροδόχου κύστης περιλαμβάνουν επίσης:
- Τραυματισμό στους τοίχους της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας που προκαλούνται από ξένα σώματα.
- Έλλειψη τόνου μυών της ουροδόχου κύστης.
- Δυσκοιλιότητα της ουροδόχου κύστης, που οδηγεί στην ανάπτυξη εκφυλιστικών αλλαγών.
- Ανατομικές διαταραχές (στένωση του αυλού του ουροποιητικού καναλιού, συμπίεση των δομών του συστήματος αποβολής λόγω ογκολογικού νεοπλάσματος).
Ως εκ τούτου, η κυστίτιδα με αίμα στις γυναίκες είναι συχνότερα μια δευτερογενής παθολογία που προκαλείται από ορισμένους παράγοντες.
Η οξεία κυστίτιδα με αίμα, και ιδιαίτερα αιμορραγική κυστίτιδα, είναι δύσκολη:
- Παρατηρείται σοβαρός πόνος, ο οποίος είναι σταθερός και επίμονος.
- Συχνή ψευδή ώθηση να ουρούν.
- Η κύρια εκδήλωση τέτοιων μορφών κυστίτιδας είναι η αιμορραγία. Αν και το αίμα εμφανίζεται μόλις λίγες ώρες μετά την έναρξη της οξείας φάσης, η ένταση της αιμορραγίας μπορεί να είναι τόσο μεγάλη ώστε οι θρόμβοι αίματος υπό την επίδραση ορισμένων ουσιών που περιέχονται στα ούρα και σχηματίζουν μεγάλους θρόμβους αίματος. Οι θρόμβοι αίματος που εμποδίζουν τον αυλό της ουρήθρας οδηγούν σε καθυστέρηση στην εκροή των ούρων, περιπλέκοντας περαιτέρω την κατάσταση του ασθενούς.
Κνησμός και καύση με κυστίτιδα
Μετά τον πόνο, η κνησμό και η καύση είναι ίσως τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της κυστίτιδας στις γυναίκες. Συνήθως, και οι δύο εκδηλώσεις παρατηρούνται με αλλεργική ή μολυσματική φύση της κυστίτιδας.
Η κνησμό και η καύση είναι επίσης συνηθισμένες σε λοιμώξεις από αλλεργικές ουροδόχου κύστης. Το αλλεργιογόνο αναγνωρίζεται ως αντιγόνο από το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, οπότε το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει ειδικά αντισώματα για την καταπολέμηση του "επικίνδυνου εισβολέα". Ως αποτέλεσμα της αντίδρασης, το σύμπλεγμα αντιγόνου-αντισώματος εγκαθίσταται σε ιστιοκύτταρα (βασεόφιλα), τα οποία βρίσκονται στην περιοχή της ουρήθρας και της ουρήθρας. Υπό την επίδραση του συμπλόκου, τα βασεόφιλα καταστρέφονται και απελευθερώνονται μεγάλες ποσότητες της ισταμίνης ουσιών, η οποία προκαλεί κνησμό και προκαλεί αφόρητη αίσθηση κνησμού και καύσης.
Για παρόμοιους λόγους, η κνησμό και η καύση παρατηρούνται επίσης σε φλεγμονώδεις βλάβες: μολυσματικοί παράγοντες και τοξικά προϊόντα της μεταβολικής τους δραστηριότητας (βακτηριακής προέλευσης στην κυστίτιδα) ή ορισμένες ουσίες που περιέχονται σε φάρμακα συσσωρεύονται σε μεγάλες ποσότητες στα ούρα. Όταν απελευθερώνονται αυτές οι ουσίες, δρουν σε επιφανειακές νευρικές απολήξεις.
Γενικά, ένα σύμπτωμα όπως κνησμό υποδεικνύει μια αλλεργική ή μολυσματική φύση της κυστίτιδας με πιθανότητα 95%, πράγμα που σημαίνει ότι είναι δυνατές οι συνακόλουθες βλάβες του κολπικού βλεννογόνου.
Μπορεί να υπάρχει πυρετός με λοίμωξη της ουροδόχου κύστης;
Για να απαντήσετε σωστά στην ερώτηση, πρέπει να καταλάβετε γιατί αυξάνεται η θερμοκρασία του σώματος. Η υπερθερμία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μιας οξείας ανοσολογικής αντίδρασης σε μια ουσία ή μικροοργανισμό ξένης προέλευσης. Σε θερμοκρασίες άνω των 37 βαθμών, οι παθογόνοι παράγοντες χάνουν την προηγούμενη δραστηριότητά τους και η ένταση της ζωτικής τους δραστηριότητας μειώνεται έντονα. Σχεδόν πάντα, η μολυσματική κυστίτιδα συνοδεύεται από αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στην περιοχή από 37,5 έως 38,2 μοίρες. Αυτό το φυσιολογικό φαινόμενο υποδεικνύει ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα που μπορεί να αντισταθεί στις λοιμώξεις. Ο αριθμός εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το άμεσο παθογόνο που προκαλεί την ασθένεια.
Για το λόγο αυτό, ακόμη και μια λοίμωξη της ουροδόχου κύστης μιας μολυσματικής φύσης δεν πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας. Για παράδειγμα, ο αιτιολογικός παράγοντας της φυματίωσης στα πρώτα στάδια της νόσου δεν είναι αισθητή από την αύξηση της θερμοκρασίας, ενώ οι περισσότερες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις και ακόμη και οι αδενοϊοί προκαλούν σημαντική υπερθερμία μέχρι τιμές 39 βαθμών.
Αιτίες κυστίτιδας στις γυναίκες
Όπως ήδη αναφέρθηκε, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων αναπτύσσεται η ασθένεια στις γυναίκες, η οποία οφείλεται στο κοντό και ευρύ ουρηθρικό κανάλι, η στενή θέση του πρωκτού και του κόλπου (όπως είναι γνωστό, ακόμη και ευκαιριακές μικροχλωρίδες των βλεννογόνων μεμβρανών του παχέος εντέρου και του κόλπου μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη της κυστίτιδας και συχνά συμβαίνει ότι τα παθογόνα βακτηρίδια βρίσκονται στην Mucous Micbranes). Οι μικροοργανισμοί που εκδηλώνονται μόνο σε κάποιο χρονικό σημείο).
Στο 85-90% των περιπτώσεων, η κυστίτιδα στις γυναίκες εμφανίζεται ακριβώς ως αποτέλεσμα της διείσδυσης ενός παθογόνου ή ευκαιριακού μικροοργανισμού (μολυσματική κυστίτιδα). Το παθογόνο δεν εισέρχεται πάντα στην ουροδόχο κύστη μέσω του κόλπου ή του πρωκτού.
Οι διαδρομές διείσδυσης μπορεί να είναι διαφορετικές:
- Φθίνουσα διαδρομή. Η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί από τους νεφρούς στην ουροδόχο κύστη.
- Ανερχόμενη διαδρομή. Αυτό που έχει ήδη αναφερθεί από το εξωτερικό μέσω της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη.
- Αιματογενής οδός. Είναι σχετικά σπάνιο για ένα βακτήριο ή ιό να εισέλθει στην ουροδόχο κύστη μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Η αιτία μπορεί να είναι οποιαδήποτε εστίαση μολυσματικής βλάβης στο σώμα, αλλά η πιθανότητα να εισέλθει στην ουροδόχο κύστη, για παράδειγμα, από τις αμυγδαλές, είναι εξαιρετικά μικρή, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει.
- Λεμφογενή οδό. Το παθογόνο εισέρχεται στην ουροδόχο κύστη μέσω των φλεγμονώδους πυελικών οργάνων.
Ωστόσο, εκτός από τη μολυσματική προέλευση, η κυστίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί για τους ακόλουθους λόγους:
- Λαμβάνοντας ορισμένα φάρμακα. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την κυτταροστατική για την καταπολέμηση των κακοήθων νεοπλάσματος.
- Αλλεργικές αντιδράσεις. Οι αλλεργίες είναι συχνά τοπικές. Σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζεται επίσης η ουροδόχος κύστη.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο κυστίτιδας:
- Η φλεγμονή του κόλπου (κολπίτιδα) και των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών. Λόγω της ανατομικής εγγύτητας του κόλπου και της ουρήθρας, η εμφάνιση μόλυνσης της ουροδόχου κύστης είναι μόνο θέμα χρόνου.
- Το ίδιο ισχύει και για τη δυσκοιλιότητα και άλλα εντερικά προβλήματα (κολίτιδα κ.λπ.). Οι μικροοργανισμοί από το κόλον μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη οξείας κυστίτιδας, επίσης λόγω της ανατομικής εγγύτητας του πρωκτού και των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.
- Νεφρολογικές ασθένειες: πέτρες νεφρών, νεφρίτιδα και πυελονεφρίτιδα, κατακράτηση ούρων. Σύμφωνα με την φθίνουσα αρχή, η λοίμωξη συχνά μετακινείται από τους νεφρούς στην ουροδόχο κύστη και με στασιμότητα των ούρων, μπορούν να αναπτυχθούν πολύ σοβαρές παθολογίες και μορφές κυστίτιδας.
- Υψηλότερα ορμονικά κράτη. Εγκυμοσύνη, εμμηνορροϊκός κύκλος, εμμηνόπαυση. Ο λόγος έγκειται στις αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών και επομένως στη μικροχλωρίδα των βλεννογόνων μεμβρανών του κόλπου και της ουρήθρας.
- Οι παράγοντες προδιάθεσης περιλαμβάνουν επίσης ενδοκρινικές ασθένειες, ιδιαίτερα διαβήτη.
- Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει πάσχοντες από αλλεργίες και ασθενείς με καρκίνο που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.
Ανεξάρτητα από τις αιτίες και την πηγή της νόσου, η κυστίτιδα περιλαμβάνει ένα χαρακτηριστικό σύμπλεγμα συμπτωμάτων:
- Συχνή και οδυνηρή ούρηση. Καύση, μαχαιρώματα πόνου στην ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα.
- Η παρόρμηση να ουρούν μπορεί να είναι ψευδής.
- ακράτεια ούρων (μερικές φορές);
- Αυξημένη ώθηση τη νύχτα χωρίς αυξημένη παραγωγή ούρων.
- Σταθερός πόνος στην ηβική και περιγεννητική περιοχή, ακτινοβολώντας στην κάτω πλάτη και τον ουρανό. Επισημασμένος πόνος στην αρχή και στο τέλος της ούρησης.
- Σκούρο χρώμα ή συννεφιασμένα ούρα με πρόσμιξη πύου.
- Γενικά συμπτώματα δηλητηρίασης.
Εάν η αιτία είναι μια αλλεργία, μπορεί να συμβεί οδυνηρή κνησμό και καύση στην περιοχή της ουρήθρας.
Επιπλοκές και συνέπειες της κυστίτιδας
Η κυστίτιδα δεν είναι σε καμία περίπτωση μια αβλαβής ασθένεια και οι αρχές του "ποτού κάτι" και "θα πάει μακριά από μόνη της" δεν δουλεύουν εδώ.
Εάν η απαραίτητη θεραπεία δεν διεξάγεται έγκαιρα, οι συνέπειες μπορεί να είναι περισσότερο από καταστροφικές:
- Η βλάβη των νεφρών εμφανίζεται στην ανερχόμενη διαδρομή. Σύμφωνα με ιατρικές στατιστικές, η μη υποβληθείσα σε θεραπεία κυστίτιδα οδηγεί σε σοβαρή νεφρική νόσο στο 95% των περιπτώσεων.
- Στις γυναίκες, τα ούρα μπορούν να επιστρέψουν από την ουροδόχο κύστη στα νεφρά. Αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο.
- Μακροπρόθεσμα και ταυτόχρονα η αναποτελεσματική θεραπεία μιας λοίμωξης της ουροδόχου κύστης μπορεί να οδηγήσει σε οργανικές αλλαγές στον ιστό των οργάνων. Το επιθήλιο εκφυλίζεται και ως εκ τούτου η ουροδόχος κύστη χάνει την ελαστικότητά του, χάνει την ικανότητά του να αναγεννά και να μειώνεται σε μέγεθος.
- Εάν η στοχοθετημένη θεραπεία δεν παρέχεται εγκαίρως, υπάρχει υψηλός κίνδυνος η ασθένεια να γίνει χρόνια. Η χρόνια κυστίτιδα, ιδιαίτερα μολυσματική (και η πιο συνηθισμένη), αποτελεί πηγή σταθερής φλεγμονής.
- Παρόλο που είναι δύσκολο να καλέσετε το άγχος και την κατάθλιψη άμεσες επιπλοκές μιας λοίμωξης από την ουροδόχο κύστη, είναι. Εάν η παθολογία δεν αντιμετωπίζεται έγκαιρα, γίνεται χρόνια. Οι υποτροπές της κυστίτιδας είναι κοινές και μπορεί να εμφανιστούν σχεδόν αρκετές φορές το μήνα. Η ασθένεια ασκεί ακραία ψυχολογική πίεση σε ένα άτομο και κυριολεκτικά κάνει ένα υγιές μέλος της κοινωνίας όμηρο στην τουαλέτα. Επιπλέον, μια κυρίαρχη μορφή στο ανθρώπινο μυαλό.
- Εξασθένιση του σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης. Μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ακράτειας ούρων. Συνήθως συμβαίνει σε ηλικιωμένους.
Διάγνωση της κυστίτιδας
Η κύρια διάγνωση περιλαμβάνει μια προσωπική εξέταση από εξειδικευμένους ειδικούς: ουρολόγους, νεφρολόγους, γυναικολόγους.
Οι ειδικοί λαμβάνουν μια αναισθητοποίηση και καθορίζουν πιθανές αιτίες της νόσου.
Κατά τη λήψη αναάμικης, οι γιατροί δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στους παράγοντες κινδύνου:
- Απροστάτευτη σεξουαλική επαφή.
- υποθερμία.
- Υπερβολικό συναισθηματικό στρες.
- τα φάρμακα που ελήφθησαν ·
- Η παρουσία συνακόλουθων ασθενειών και παθολογιών (κυρίως στα πυελικά όργανα).
Εργαστηριακή έρευνα
Περιέχω:
- διεξαγωγή γενικής εξέτασης αίματος ·
- Διεξαγωγή γενικής δοκιμής ούρων ·
- Υποβάλλοντας μια δοκιμή ούρων για πολιτισμούς.
Μεταξύ των οργανικών μεθόδων, χρησιμοποιούνται κυρίως δύο:
- Ουρεθοσκόπηση και κυστεοσκόπηση.
- Εξέταση υπερήχων της ουροδόχου κύστης.
Πώς να ανακουφίσετε μια επίθεση κυστίτιδας; Πρώτες βοήθειες στο σπίτι
Σε σοβαρές περιπτώσεις, συνιστάται να καταφύγετε σε φαρμακευτική αγωγή:
- Η καλύτερη λύση θα ήταν να ληφθούν αντισπασμωδικά.
- Εκτός από τα αντισπασμωδικά, ο πόνος ανακουφίζεται από τα αναλγητικά.
- Τα φυτικά παρασκευάσματα που περιέχουν ρίγανη βότανο και κώνοι λυκίσκου βοηθούν επίσης στην ανακούφιση των κράμπων και του πόνου που προκαλούνται από λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης.
- Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνετε μόνο αντιβακτηριακά φάρμακα. Η λήψη αντιβιοτικών είναι εγγυημένη ότι θα οδηγήσει σε αλλαγή στο εργαστηριακό πρότυπο δοκιμής και ο ειδικός δεν μπορεί να καθορίσει την αιτία και την αιτία της νόσου.
- Εάν η διάγνωση επιβεβαιωθεί και είναι ήδη γνωστή στον ασθενή, μπορείτε να καταφύγετε στη λήψη αντιμικροβιακών φαρμάκων.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, είναι καλύτερο να αποφύγετε την αυτοθεραπεία. Οι επιθέσεις περίπλοκης κυστίτιδας (με αίμα, αιμορραγικά) ανακουφίζονται αποκλειστικά στο νοσοκομείο. Διαφορετικά, μπορεί να συμβεί αιμορραγία απειλητική για τη ζωή.
Πώς να θεραπεύσετε την κυστίτιδα στις γυναίκες;
Δεδομένου ότι η κυστίτιδα στις γυναίκες εμφανίζεται συχνότερα λόγω μολυσματικής βλάβης, η συγκεκριμένη θεραπεία αποσκοπεί στην καταστροφή παθογόνων.
- Τα τελευταία χρόνια, τα φάρμακα από την ομάδα των φθοροκινολόνων έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους. Αυτά τα αντιβιοτικά πρέπει να λαμβάνονται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες ενός ειδικού.
- Εάν τα διαγνωστικά αποτελέσματα αποκαλύψουν ορισμένα παθογόνα, συνταγογραφούνται κατάλληλα αντιμυκητιασικά, αντιμικροβιακά ή αντιικά φάρμακα.
- Για την εξάλειψη του σοβαρού πόνου, τα αντισπασμωδικά και αναλγητικά φάρμακα, καθώς και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα συνιστώνται.
- Εάν δεν υπάρχει αλλεργία στα φαρμακευτικά βότανα, επιτρέπεται η λήψη βοτάνων που βασίζονται σε βακκίνια, αλογοουρά και Bearberry επιτρέπονται. Πρέπει να δοθεί προτίμηση στα αποσυσκευασμένα προϊόντα.
- Για να αφαιρέσετε γρήγορα τις τοξίνες από το σώμα, συνιστάται να αυξήσετε την καθημερινή πρόσληψη υγρού.
Πρόληψη λοιμώξεων της ουροδόχου
Οι κανονισμοί προσωπικής υγιεινής πρέπει να τηρούνται. Για το πλύσιμο, πρέπει να επιλέξετε προϊόντα των οποίων οι ιδιότητες βάσης οξέος είναι ουδέτερες. Η σωστή φροντίδα είναι το κλειδί για την ελευθερία από την υποτροπή.
Συνιστάται να αδειάζετε την ουροδόχο κύστη σας όσο πιο συχνά γίνεται. Η στασιμότητα των ούρων είναι γεμάτη με την ανάπτυξη επιπλοκών.
Η υποθερμία δεν πρέπει να επιτρέπεται. Τα πόδια πρέπει να διατηρούνται ζεστά και στεγνά.
Κατά τη διάρκεια μιας επιδείνωσης της κυστίτιδας, αξίζει να αυξήσετε την πρόσληψη υγρών σε 2-2,5 λίτρα την ημέρα: νερό, φρέσκοι φυσικοί χυμοί, χυμός βακκίνιων. Θα πρέπει να αποφύγετε το ανθρακούχο νερό και τα τεχνητά ποτά.
Θα πρέπει να αποφεύγετε να φοράτε σφιχτά συνθετικά εσώρουχα τόσο στην οξεία κυστίτιδα όσο και στην επιδείνωση της χρόνιας κυστίτιδας.
Η δυσκοιλιότητα επηρεάζει έμμεσα τον κίνδυνο κυστίτιδας. Συνεπώς, τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν επίσης μεθόδους βελτίωσης της εντερικής κινητικότητας.
Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις
Ποιος γιατρός πρέπει να επικοινωνήσω αν έχω λοίμωξη της ουροδόχου κύστης;
Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τρεις ειδικούς: έναν ουρολόγο, έναν νεφρολόγο και έναν γυναικολόγο.
Είναι δυνατόν το σεξ με κυστίτιδα; Μεταδίδεται σεξουαλικά;
Η κυστίτιδα είναι μια φλεγμονώδη ασθένεια της ουροδόχου κύστης. Φυσικά, είναι απλά αδύνατο να πάρετε μια κυστίτιδα από τη σεξουαλική επαφή.
Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μεταδοθούν οι μολυσματικοί παράγοντες που προκάλεσαν κυστίτιδα σε έναν συνεργάτη. Ωστόσο, πρέπει να κάνουμε κράτηση: η μετάδοση παθογόνου μικροχλωρίδα είναι δυνατή μόνο εάν η ασθένεια είναι μολυσματικής προέλευσης. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ο συνεργάτης είναι ασφαλής.
Όσο για την άλλη πτυχή αυτού του προβλήματος, όλα δεν είναι τόσο απλά. Οι περισσότεροι αρμόδιοι ειδικοί συνιστούν στις γυναίκες να αποφεύγουν τη σεξουαλική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της νόσου.
Ωστόσο, εάν δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς σεξουαλική επαφή, πρέπει να ακολουθήσετε τις συστάσεις:
- Αμέσως πριν από το σεξ, πλύνετε το σώμα σας και καθαρίστε καλά τα χέρια σας.
- Αποφύγετε να αγγίξετε τον κόλπο. Στην περίπτωση μόλυνσης της ουροδόχου κύστης, η βλεννογόνο μεμβράνη εκτίθεται σε αυξημένο στρες επειδή δεν μπορεί να προστατεύεται πλήρως από σωματίδια ούρων.
- Εάν υπάρχει υποψία ζημίας στη μήτρα, πρέπει να αποκλειστεί βαθιά διείσδυση.
- Στο τέλος της οικειότητας, φροντίστε να πλένετε τα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
- Χρησιμοποιήστε αντισύλληψη φραγμού (μόνο προφυλακτικά).
Κυστίτιδα μετά την οικειότητα, ποιες είναι οι αιτίες;
Η ανάπτυξη μόλυνσης της ουροδόχου κύστης μετά το σεξ δεν είναι ένα μακρινό πρόβλημα. Η μετα -κυστίτιδα (που ονομάζεται επίσης "σύνδρομο μήνα του μέλιτος") εμφανίζεται σε περίπου 45% των περιπτώσεων. Κατά κανόνα, ανιχνεύεται μετά την πρώτη σεξουαλική επαφή.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό:
- Το πιο συνηθισμένο, αλλά ταυτόχρονα η πιο δύσκολη εξάλειψη της νόσου είναι μια συγγενή ανωμαλία του γεννητικού συστήματος.
- Ένας άλλος κοινός λόγος είναι η κακή υγιεινή. Ο συνεργάτης μπορεί να μην το γνωρίζει αυτό επειδή υπάρχουν πολλοί μικροοργανισμοί στην επιφάνεια του πέους. Αυτό προκαλεί την μολυσμένη της ουρήθρας της γυναίκας με μολυσματικό παράγοντα. Αυτή η ομάδα των λόγων περιλαμβάνει επίσης την εναλλαγή μεταξύ κολπικού και πρωκτικού φύλου χωρίς ή χωρίς αλλαγή προφυλακτικών. Σε αυτή την περίπτωση, ο αιτιολογικός παράγοντας της κυστίτιδας είναι η εντερική χλωρίδα (Bacillus).
- κολπική ξηρότητα. Λόγω της υπερβολικής ξηρότητας του κολπικού βλεννογόνου, εμφανίζονται δάκρυα ιστών. Το αποτέλεσμα είναι η κολπίτιδα, η οποία οδηγεί γρήγορα στην ανάπτυξη μόλυνσης της ουροδόχου κύστης. Σε αυτή την περίπτωση, η κυστίτιδα γίνεται δευτερεύουσα ασθένεια. Επομένως, το φύλο δεν είναι δυνατό εάν τα γεννητικά όργανα της γυναίκας δεν έχουν επιθυμία και επαρκή ενυδάτωση.
- Αξίζει επίσης να σκεφτούμε τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Εάν ο εταίρος είναι άρρωστος ή είναι φορέας, η γυναίκα γίνεται γρήγορα μολυσμένη και στην περίπτωση αυτή υπάρχει κίνδυνος να αναπτυχθεί όχι μόνο μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια, αλλά και μια δευτερογενής κυστίτιδα.
Είναι δυνατόν να παίξετε αθλήματα με κυστίτιδα;
Σε αυτή την περίπτωση, όλα είναι καθαρά ατομικά και εξαρτώνται από την κατάσταση του ασθενούς και τη σοβαρότητα της κυστίτιδας. Ωστόσο, πρέπει να αποφεύγονται ορισμένες σωματικές δραστηριότητες.
Αποφεύγω:
- Επισκέψεις σε κλαμπ γυμναστικής. Η αεροβική και ο αθλητισμός μπορούν να προκαλέσουν μηχανικό ερεθισμό της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης, ο οποίος επιδεινώνει σημαντικά τα συμπτώματα.
- Λούζω. Η κολύμβηση επιτρέπεται, αλλά όχι περισσότερο από 10-20 λεπτά. Η παρατεταμένη επαφή με το κρύο νερό (30-50 λεπτά) είναι εγγυημένη για να προκαλέσει τοπική υποθερμία. Λόγω της ψύξης, η τοπική ανοσία μειώνεται και μέσα σε λίγες ώρες τα συμπτώματα της κυστίτιδας εντείνουν.
- Χειμερινά σπόρ. Σχεδόν όλα τα χειμερινά αθλήματα περιλαμβάνουν παρατεταμένη έκθεση στο κρύο. Υπό τέτοιες συνθήκες, ο κίνδυνος υποθερμίας και η επιδείνωση της κυστίτιδας αυξάνεται σημαντικά. Οι λάτρεις των πατινάζ συνιστάται να ντυθούν όσο το δυνατόν θερμά όσο να καλύψουν τις περιοχές της πυέλου και των περιγεννητικών και ποτέ να κάθονται στον πάγο.
- Τα ενεργά αθλήματα που σχετίζονται με την αυξημένη σωματική δραστηριότητα και την απότομη αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης εξαιρούνται: πυγμαχία, πάλη, ποδηλασία.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλά αθλήματα που συνιστώνται αν έχετε λοίμωξη της ουροδόχου κύστης. Έβαλαν ακόμη και την πίεση στους μυς του σώματος και δεν προκαλούν σημαντική κόπωση. Αυτά είναι τζόκινγκ, περπάτημα, μπάσκετ, βόλεϊ. Ο χορός επιτρέπεται επίσης. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα ρούχα πρέπει να είναι κατάλληλα. Είναι επιβλαβές να φοράτε σφιχτά, σφιχτά ρούχα. Μια φουσκάλες δεν πρέπει να είναι σφιχτή. Φως, αλλά ταυτόχρονα τα ζεστά ρούχα που κατασκευάζονται από φυσικά υλικά πρέπει να προτιμηθούν.
Είναι δυνατόν να κάνετε ένα ζεστό μπάνιο για κυστίτιδα;
Γενικά, το θέμα είναι πολύ αμφιλεγόμενο. Για να απαντήσουμε σε αυτό, πρέπει να ξεκινήσουμε και πάλι από την τρέχουσα κατάσταση του ασθενούς και την πορεία της νόσου. Μπορείτε να πάρετε μόνο ζεστά, αλλά όχι ζεστά) λουτρά όταν η κυστίτιδα δεν έχει ακόμη δείξει συγκεκριμένα συμπτώματα. Σε αυτή την περίπτωση, η ελαφρά θέρμανση δεν είναι μόνο αντενδείκνυται, αλλά και χρήσιμη.
Μόλις εμφανιστούν οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα, οι θερμικές διαδικασίες αντενδείκνυνται αυστηρά:
- μυϊκοί σπασμοί (αιχμηρός, πόνος σε κράμπες στην κάτω κοιλιά και ηβική περιοχή).
- Καύση και τσίμπημα κατά την ούρηση.
- Αίμα ή πύον στα ούρα.
Εάν μιλάμε μόνο για τα αρχικά στάδια της νόσου, επιτρέπεται η θέρμανση, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε λογικά όρια:
- Ζεσταίνετε με ξηρή θερμότητα. Το αλάτι θερμαίνεται σε ένα δοχείο στους 38-40 μοίρες, χύνεται σε μια τσάντα πανί και εφαρμόζεται στο πονηρό σημείο.
- Λουτρά ποδιών. Η λεκάνη είναι γεμάτη με ζεστό νερό, τότε θα πρέπει να πάρετε ένα μπάνιο ποδιών για 10-20 λεπτά. Τα πόδια στη συνέχεια σκουπίζονται ξηρά και ζεστά κάλτσες τοποθετούνται.
- Λουτρά Sitz. Στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της κυστίτιδας, μπορείτε να πάρετε λουτρά Sitz με την προσθήκη φαρμακευτικών βοτάνων. Σε αυτή την περίπτωση, η θερμοκρασία του νερού δεν πρέπει να είναι υψηλότερη από 37 μοίρες και η διάρκεια της κολύμβησης θα πρέπει να είναι έως και 10 λεπτά. Ένα ζεστό λουτρό απαγορεύεται επίσης εάν επηρεάζονται άλλα όργανα εκτός από την ουροδόχο κύστη.
- Ζεστό ντους. Ο βέλτιστος τρόπος για την ανακούφιση της κυστίτιδας και τη διεξαγωγή μέτρων υγιεινής κατά τη διάρκεια της νόσου.
- Ζεστάνετε τα χέρια σας με ζεστασιά. Μια παλάμη τοποθετείται στην περιοχή της ουροδόχου κύστης για αρκετές ώρες.
- Συμπίεση θέρμανσης με λάδι ευκαλύπτου. Αποτελεσματικό όταν δεν υπάρχουν οξεία συμπτώματα. Ωστόσο, αντενδείκνυται σε περίπτωση αλλεργιών.
Μπορεί η εμμηνόρροια να καθυστερήσει λόγω της κυστίτιδας;
Δεν υπάρχει άμεση σχέση αιτίου και αποτελέσματος μεταξύ της κυστίτιδας και των εμμηνορροϊκών ανωμαλιών. Ωστόσο, όπως ήδη αναφέρθηκε, η κυστίτιδα σπάνια εμφανίζεται στις γυναίκες, η οποία συνοδεύεται μόνο από βλάβη στην ουροδόχο κύστη. Καθώς η λοίμωξη αναπτύσσεται, επηρεάζει συχνά τα σεξουαλικά όργανα, συμπεριλαμβανομένης της μήτρας και των ωοθηκών στην κοιλιακή κοιλότητα.
Οι ωοθήκες είναι υπεύθυνες για την παραγωγή οιστρογόνου, μια συγκεκριμένη θηλυκή ορμόνη που από μόνη της συμβάλλει στην εξομάλυνση του εμμηνορροϊκού κύκλου. Καθώς η λοίμωξη εξαπλώνεται στις ωοθήκες, η παραγωγή οιστρογόνων μειώνεται. Αυτό διαταράσσει τον κύκλο και μπορεί να οδηγήσει σε καθυστέρηση στην εμμηνόρροια.