Η φλεγμονώδης διαδικασία στην ουροδόχο κύστη καταγράφεται στις περισσότερες περιπτώσεις σε άνδρες άνω των 40 ετών, η οποία σχετίζεται με φυσική μείωση της ανοσίας. Οι άνδρες με ταυτόχρονες παθολογίες του ουρογεννητικού συστήματος μολυσματικής φύσης είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη κυστίτιδας.
Η κυστίτιδα είναι μια σπάνια ασθένεια στους άνδρες. Επειδή η ουρήθρα είναι επιμήκης, είναι δύσκολο οι λοιμώξεις να εισέλθουν στην ουροδόχο κύστη. Ένα ρεύμα ούρων ξεπλένει το παθογόνο που έχει εισέλθει στην ουρήθρα. Ωστόσο, εάν καταφέρει να παραμείνει στα τοιχώματα της ουρήθρας, η κίνηση μέσω της ουρήθρας είναι τόσο αργή που τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος έχουν χρόνο να σκοτώσουν τον μολυσματικό παράγοντα.
Αυτό εξηγεί ότι η διάγνωση της παθολογίας συμβαίνει δέκα φορές λιγότερο συχνά στους άνδρες από ότι στις γυναίκες. Η ασθένεια αναπτύσσεται μόνο εάν υπάρχουν παράγοντες που ευνοούν τη μαζική ανάπτυξη παθογόνου μικροχλωρίδας σε φόντο έντονης μείωσης της ανοσίας. Τέτοιες ασθένειες συχνά οδηγούν σε συμφόρηση της ουροδόχου κύστης.
Αιτίες κυστίτιδας στους άνδρες
Η ασθένεια εμφανίζεται όταν το E. coli, οι κόκκοι ή οι λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος εισβάλλουν στην ουροδόχο κύστη. Αυτή η διαδικασία διευκολύνεται από τις ακόλουθες αλλαγές:
- μειωμένη ανοσία υπό την επίδραση της ακτινοβολίας, ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη, ασθένειες του αίματος.
- Ανάπτυξη αρνητικής αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος.
- φλεγμονώδης διαδικασία στον προστάτη, τα νεφρά και τους ουρητήρες.
- συμπίεση της ουροδόχου κύστης λόγω καρκίνου του προστάτη ή καλοήθους υπερπλασίας.
- Σχηματισμός συριγγίων στο ορθό.
- Σήψη;
- Βλάβη στο σώμα που προκαλείται από σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις.
- αντίστροφη ροή ούρων.
- Τραυματισμός της ουροδόχου κύστης, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης της πυέλου.
- Διείσδυση πρωτόζωων ιών στο αίμα και τη λέμφο.
Η παρατεταμένη υποθερμία του σώματος, που οδηγεί σε απότομη μείωση της ανοσίας, μπορεί επίσης να οδηγήσει στην ανάπτυξη παθολογίας.
Τύποι κυστίτιδας
Ανάλογα με το πόσο ξεκάθαρα εκδηλώνονται τα συμπτώματα, η ασθένεια χωρίζεται σε οξεία και χρόνια μορφή. Η οξεία κυστίτιδα συνήθως χωρίζεται σε αυτές που εμφανίζονται για πρώτη φορά, εμφανίζονται όχι περισσότερο από μία φορά το χρόνο ή καταγράφονται τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Μετά την ολοκλήρωση όλων των θεραπευτικών μέτρων, δεν ανιχνεύεται φλεγμονώδης διαδικασία στην ουροδόχο κύστη και μια εργαστηριακή εξέταση ελέγχου επιβεβαιώνει την ομαλοποίηση όλων των δεικτών.
Κατά τη συνταγογράφηση της θεραπείας, γίνονται αλλαγές στο τυπικό θεραπευτικό σχήμα, λαμβάνοντας υπόψη εάν η νόσος είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Η πρωτοπαθής κυστίτιδα εμφανίζεται ανεξάρτητα και δεν αποτελεί επιπλοκή άλλης παθολογίας. Μια οξεία μορφή παθολογίας μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα της δράσης ενός ιατρικού, τοξικού, μολυσματικού ή χημικού παράγοντα. Η μόλυνση με παράσιτα μπορεί επίσης να προκαλέσει παθολογία. Η χρόνια μορφή μπορεί να είναι μολυσματική, τραυματική, νευροτροφική ή επαγόμενη από ακτινοβολία.
Η χρόνια κυστίτιδα χαρακτηρίζεται από μια πορεία κατά την οποία οι περίοδοι ανάπαυσης αντικαθίστανται από παροξύνσεις. Υπάρχουν 3 τύποι χρόνιων μορφών:
- Λανθάνων.Η ασθένεια εξελίσσεται χωρίς την εμφάνιση έντονων συμπτωμάτων και εντοπίζεται κατά τη διάρκεια μιας συνήθους ιατρικής εξέτασης. Η παθολογία έχει σπάνιες περιόδους παροξύνσεων, τα συμπτώματα των οποίων συμπίπτουν με οξεία κυστίτιδα.
- Πεισματάρης.Μια έξαρση καταγράφεται περίπου δύο φορές το χρόνο. Τα συμπτώματα της νόσου είναι μέτρια.
- Διάμεσος.Αυτή η μορφή χαρακτηρίζεται από συχνές παροξύνσεις και παρουσία πόνου ακόμη και σε περιόδους ανάπαυσης. Αυτή η κυστίτιδα θεωρείται η πιο επικίνδυνη και δύσκολα θεραπεύσιμη μορφή κυστίτιδας και οδηγεί σε ταχεία προοδευτική καταστροφή των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, κατά την ταξινόμηση μιας χρόνιας νόσου, ο ουρολόγος καθοδηγείται από τη σοβαρότητα της βλάβης στο τοίχωμα του οργάνου, τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και όχι τη συχνότητα των υποτροπών.
Στην ιατρική πρακτική, χρησιμοποιείται επίσης μια ταξινόμηση που επιτρέπει τη διαίρεση της παθολογίας σύμφωνα με το κριτήριο του προσβεβλημένου τμήματος της ουροδόχου κύστης. Σε αυτή την περίπτωση, είναι συνηθισμένο να διακρίνουμε την κυστίτιδα:
- Αυχένιος.Η φλεγμονώδης διαδικασία εντοπίζεται στον αυχένα της ουροδόχου κύστης και επηρεάζει τους σφιγκτήρες της. Ένας άνδρας αντιμετωπίζει το πρόβλημα της συχνουρίας και της ακράτειας ούρων. Η ίδια η διαδικασία εκκένωσης της κύστης γίνεται επώδυνη.
- Τριγωνίτης.Η φλεγμονώδης διαδικασία ξεκινά από τον σφιγκτήρα του προσβεβλημένου οργάνου και εξαπλώνεται στο άνοιγμα του ουρητήρα. Αυτή η μορφή συχνά οδηγεί στην ανάπτυξη παλινδρόμησης ούρων. Όταν τα ούρα ρέουν πίσω, ο μολυσματικός παράγοντας μπορεί να διεισδύσει στα νεφρά και να συμβάλει στην ανάπτυξη πυελονεφρίτιδας. Ο άνδρας έχει προβλήματα ούρων, συμπεριλαμβανομένης της ακράτειας ούρων που περιέχουν αίμα ή πύον.
- Διαχέω.Το χαρακτηριστικό γνώρισμά του είναι η βλάβη στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης.
Κατά την ανίχνευση βλάβης στη βλεννογόνο μεμβράνη και στις υποκείμενες δομές, δεν αρκεί ο ουρολόγος να διαγνώσει διάχυτη κυστίτιδα, πρέπει επίσης να διευκρινίσει τον υποτύπο της νόσου που χαρακτηρίζει την πορεία της φλεγμονώδους διαδικασίας και τη βλάβη που προκαλείται σε αυτήν.
Για να προσδιοριστούν τα χαρακτηριστικά της βλάβης στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης κατά τη διάρκεια της κυστίτιδας, χρησιμοποιούνται μέθοδοι ενδοσκοπικής εξέτασης με βιοψία. Η μελέτη του βιολογικού υλικού και η ανάλυση των συνοδών συμπτωμάτων μας επιτρέπουν να ταξινομήσουμε περαιτέρω την παθολογία ως:
- καταρροϊκός, που προκαλεί μόνο ερυθρότητα και ερεθισμό της βλεννογόνου μεμβράνης.
- αιμορροών, που προκαλεί την ανάπτυξη αιμορραγίας.
- κυστικός της κύστεως, στις οποίες σχηματίζονται κύστεις στο κατεστραμμένο τοίχωμα.
- ελκωτικός, το όνομα του οποίου οφείλεται στην εμφάνιση ελκών.
- φλεγμονώδης, διαγιγνώσκεται όταν σχηματίζεται πύον στην προβληματική περιοχή.
- γαγγραινώδης, καταγράφηκε παρουσία νέκρωσης ιστού.
Υπάρχουν επίσης ορισμένοι τύποι ασθενειών που εμφανίζονται εξαιρετικά σπάνια, όπως η σχιστοσωμίαση του ουρογεννητικού συστήματος ή που προκαλούνται από μυκητιασική λοίμωξη. Η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να συνοδεύεται από την εμφάνιση μεγάλου αριθμού πλακών στη βλεννογόνο μεμβράνη του οργάνου. σε αυτή την περίπτωση η κυστίτιδα ορίζεται ως μαλακοπλακία.
Χαρακτηριστικά συμπτώματα κυστίτιδας στους άνδρες
Τα σημάδια της παθολογίας μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς ανάλογα με την οξεία ή χρόνια μορφή, τον τύπο του παθογόνου και τον τύπο της βλάβης. Η σοβαρότητα της νόσου καθορίζεται από την ένταση των συμπτωμάτων και τον βαθμό βλάβης της ουροδόχου κύστης.
Η οξεία κυστίτιδα χαρακτηρίζεται από εξασθενημένη ούρηση που γίνεται επώδυνη, δύσκολη και περιλαμβάνει συχνή επιθυμία για ούρηση, ακόμη και τη νύχτα. Οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για μια ψευδή επιθυμία για ούρηση και την αίσθηση ατελούς κένωσης της κύστης. Τα ίδια τα ούρα γίνονται σκοτεινά και θολά, μπορεί να αποκτήσουν μια συγκεκριμένη καυτερή οσμή ή να περιέχουν πύον ή ακαθαρσίες αίματος.
Η φλεγμονώδης διαδικασία στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και εμφάνιση έντονου πόνου στη βουβωνική χώρα, το όσχεο και την ουρήθρα. Η μέθη του οργανισμού οδηγεί σε γενική αδυναμία, λήθαργο και μειωμένη συγκέντρωση. Σε ορισμένες μορφές παθολογίας καταγράφεται η ακράτεια ούρων. Με μια μακρά πορεία της νόσου, η ούρηση αρχίζει να συνοδεύεται από έντονη αίσθηση καψίματος.
Στη χρόνια μορφή της νόσου, η ένταση των συμπτωμάτων είναι λιγότερο έντονη και οι υψηλές θερμοκρασίες σπάνια μετρώνται. Με λανθάνουσα κυστίτιδα, τα σημάδια της παθολογίας μπορεί να απουσιάζουν εντελώς. η παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας μπορεί να προσδιοριστεί μόνο μέσω εργαστηριακών εξετάσεων.
Με τη διάμεση κυστίτιδα, υπάρχει μια σημαντική αύξηση της παρόρμησης για ούρηση, που συνοδεύεται από επίμονο, επίμονο πόνο στην υπερηβική περιοχή. Οι γενικές αλλαγές στο σώμα καταλήγουν στην ανάπτυξη άγχους, ευερεθιστότητας και προοδευτικής κατάθλιψης.
Διάγνωση κυστίτιδας
Για να γίνει η διάγνωση απαιτείται επίσκεψη σε ουρολόγο, ο οποίος θα εξετάσει προσωπικά τον ασθενή και θα εξετάσει μια σειρά από παράπονα. Ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε ορθική εξέταση. Ο γιατρός εισάγει ένα δάχτυλο στο ορθό για να εξετάσει την κατάσταση του προστάτη. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να προσδιορίσετε εάν τα συμπτώματα σχετίζονται με προστατίτιδα ή υπερπλασία του προστάτη.
Το επόμενο βήμα είναι μια παραπομπή για εργαστηριακές δοκιμές που όχι μόνο θα επιβεβαιώσουν την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας, αλλά θα καθορίσουν και τον τύπο του μολυσματικού παράγοντα προκειμένου να επιλέξετε ένα φάρμακο στο οποίο έχει τη μεγαλύτερη ευαισθησία. Ο κατάλογος των εργαστηριακών εξετάσεων περιλαμβάνει:
- Γενική ανάλυση ούρων.Η ανάπτυξη κυστίτιδας υποδεικνύεται από αυξημένη συγκέντρωση λευκοκυττάρων, παρουσία βλέννας, βακτηρίων, επιθηλιακών κυττάρων ή ακαθαρσιών αίματος στο βιολογικό υγρό.
- Γενική ανάλυση αίματος.Οι αλλαγές στους δείκτες υποδεικνύουν τη σοβαρότητα της παθολογίας. Αυτή η λίστα περιλαμβάνει την ανίχνευση λευκοκυττάρωσης και αυξημένη συγκέντρωση ηωσινόφιλων.
- δεξαμενή σπόρωνΗ μελέτη των παθογόνων που περιέχονται στα ούρα ή στα τοιχώματα της ουρήθρας καθιστά δυνατή την αξιολόγηση της ευαισθησίας τους στις επιδράσεις διαφόρων αντιβακτηριακών φαρμάκων.
- Εξετάσεις για λοιμώξειςσεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
Εάν τα ληφθέντα αποτελέσματα δίνουν μια θολή εικόνα και δεν επιτρέπουν να προσδιοριστεί με σαφήνεια η κατάσταση του ασθενούς, μπορεί να συνταγογραφηθούν πρόσθετες εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας βιοχημικής εξέτασης αίματος, ενός ανοσογραφήματος και μιας αξιολόγησης της συγκέντρωσης του ειδικού για τον προστάτη αντιγόνου.
Επιπλέον, χρησιμοποιούνται ενόργανες διαγνωστικές μέθοδοι κατά τη διάρκεια μιας ολοκληρωμένης εξέτασης:
- κυστεογραφία και κυστεοσκόπηση.
- Υπερηχογράφημα νεφρών, προστάτη;
- Ουροροομετρία.
Το υπερηχογράφημα της ουροδόχου κύστης μπορεί να παρέχει την πιο λεπτομερή εικόνα της κατάστασης της κύστης, αλλά στην οξεία πορεία της παθολογίας είναι αδύνατο να γεμίσει το όργανο με ούρα στο απαιτούμενο όριο, γεγονός που αποκλείει τη χρήση αυτής της μεθόδου.
Θεραπεία λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης στους άνδρες
Η θεραπευτική πορεία πρέπει να συνταγογραφείται μόνο από γιατρό. Για ήπιες έως μέτριες μορφές της νόσου, είναι δυνατή η εξωνοσοκομειακή θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει τακτικές εξετάσεις παρακολούθησης από ουρολόγο. Σε σοβαρές περιπτώσεις με οξεία κατακράτηση ούρων, έντονο πόνο ή αιμορραγία, συνταγογραφείται ενδονοσοκομειακή θεραπεία.
Χειρουργική θεραπεία πραγματοποιείται σπάνια. Η ένδειξη για χειρουργική επέμβαση είναι η οξεία κατακράτηση ούρων παρουσία νέκρωσης ιστού ή αδενώματος του προστάτη. Σε άλλες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας.
Κατά τη διάγνωση της οξείας κυστίτιδας, συνιστάται σε έναν άνδρα να μείνει στο κρεβάτι για 3-5 ημέρες. Πρέπει να ακολουθεί μια δίαιτα που να αποκλείει από τη δίαιτα τροφές ή ποτά που ερεθίζουν τα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης:
- Αλκοόλ;
- ισχυρό τσάι, καφές?
- αλατισμένα ή καπνιστά τρόφιμα?
- ζεστά μπαχαρικά.
Ο ασθενής πρέπει να αυξήσει την ποσότητα υγρών που καταναλώνει στα 3 λίτρα την ημέρα, αποφεύγοντας τα ανθρακούχα ποτά και τα ενεργειακά ποτά. Για την καταστολή της φλεγμονώδους διαδικασίας, ο ασθενής συνταγογραφείται ένα σύμπλεγμα αντιβακτηριακών φαρμάκων, αντισηπτικών και σπασμολυτικών. Επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αφεψήματα βοτάνων με ήπια αντιφλεγμονώδη και έντονη αντισηπτική δράση, για παράδειγμα με βάση το χαμομήλι και την καλέντουλα.
Για την καταπολέμηση του μέτριου πόνου, μπορείτε επιπλέον να χρησιμοποιήσετε ένα μαξιλάρι θέρμανσης στο κάτω μέρος της κοιλιάς, αλλά αυτή η μέθοδος αντενδείκνυται σε αιμορραγικές ή φυματιώδεις μορφές παθολογίας. Τα μικροκλύσματα που περιέχουν αναισθητικό μπορούν να ανακουφίσουν τον οξύ πόνο, αλλά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο με την άδεια του θεράποντος ιατρού. Η διάρκεια της θεραπείας για την οξεία κυστίτιδα είναι σπάνια μεγαλύτερη από 14 ημέρες.
Κατά τη θεραπεία της χρόνιας κυστίτιδας, λαμβάνονται μέτρα για την εξάλειψη παραγόντων που υποστηρίζουν και προκαλούν τη φλεγμονώδη διαδικασία. Σε περίπτωση συμφόρησης, συνταγογραφούνται μασάζ και κατάλληλα φάρμακα, εάν εντοπιστούν πέτρες ή προστατίτιδα, λαμβάνονται μέτρα για την εξάλειψή τους. Μετά τον προσδιορισμό της ευαισθησίας του παθογόνου, επιλέγεται η αντιβιοτική θεραπεία.
Η χρόνια κυστίτιδα αντιμετωπίζεται όχι μόνο με φαρμακευτική αγωγή, αλλά και με φυσιοθεραπεία. Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός καθετήρα στην κύστη για έκπλυση με ένα αντιβακτηριακό ή αντισηπτικό διάλυμα, για παράδειγμα, με βάση το έλαιο ιπποφαούς. Χρησιμοποιούνται επίσης ηλεκτροφόρηση, λασποθεραπεία και επαγωγική θερμότητα.
Για τη φυματιώδη κυστίτιδα, συνταγογραφούνται φάρμακα που μπορούν να καταστείλουν τη δραστηριότητα του παθογόνου, καθώς και ενσταλάξεις με βάση το ιχθυέλαιο.
Στη θεραπεία της μορφής ακτινοβολίας της παθολογίας, χρησιμοποιούνται επιπλέον ενσταλάξεις με αναγεννητικούς παράγοντες, αλλά συνιστάται πλαστική χειρουργική για εκτεταμένες βλάβες. Για τη θεραπεία της διάμεσης κυστίτιδας, συνταγογραφείται ένα σύμπλεγμα φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων παυσίπονων, ορμονικών, αντιμικροβιακών, αντιφλεγμονωδών και αντιισταμινικών.
Ως βοηθητική θεραπεία χρησιμοποιούνται αφεψήματα βοτάνων. Αποξηραμένα άνθη ή φύλλα χαμομηλιού, υπερικό, τσουκνίδα και ευκάλυπτος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή τσαγιού από βότανα. Αυτά τα ενεργά συστατικά έχουν απαλή επίδραση, δεν έχουν έντονη επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα και διεγείρουν τις φυσικές προστατευτικές λειτουργίες του σώματος. Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να είναι έως και 1 έτος, αν και το φυτικό μείγμα πρέπει να αλλάζει κάθε 2 μήνες.
Επιπλοκές της νόσου
Εάν δεν αναζητήσετε έγκαιρα ιατρική βοήθεια, υπάρχει κίνδυνος εισόδου λοίμωξης στα νεφρά, οδηγώντας σε ανάπτυξη πυελονεφρίτιδας ή αναστροφή της ροής των ούρων. Σε ορισμένες μορφές παθολογίας, ο σχηματισμός συριγγίου μπορεί να γίνει επιπλοκή. Η βλάβη στον σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης δεν συμβάλλει πάντα στην ακράτεια ούρων· είναι επίσης δυνατή η ανάπτυξη οξείας κατακράτησης.
Πρόληψη λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης
Η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να προληφθεί με τη διατήρηση στενών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης των σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων. Ένας άνδρας πρέπει να παρακολουθεί τη γενική κατάσταση της ανοσίας του, η οποία απαιτεί έγκαιρη θεραπεία όλων των μολυσματικών ασθενειών, την καταπολέμηση της προστατίτιδας και τη διεξαγωγή ετήσιων ιατρικών εξετάσεων. Η διακοπή του καπνίσματος, ο ενεργός τρόπος ζωής και η αποφυγή της υποθερμίας μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της κυστίτιδας.
Η κυστίτιδα σπάνια διαγιγνώσκεται στους άνδρες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η παθολογία είναι αβλαβής. Με μειωμένη ανοσία και αλλαγές στο σώμα ως αποτέλεσμα της φυσικής γήρανσης (μετά από 40 χρόνια), ο κίνδυνος ανάπτυξης παθολογίας αυξάνεται σημαντικά.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η ασθένεια μπορεί να είναι ασυμπτωματική για κάποιο χρονικό διάστημα, επομένως οι άνδρες δεν πρέπει να αρνούνται τις προληπτικές εξετάσεις που μπορούν να ανιχνεύσουν φλεγμονή στα αρχικά στάδια.